Zdrowe odżywianie staje się coraz popularniejsze. Świadomość ówczesnego społeczeństwa na temat zdrowego trybu życia rozwijana jest przez programy telewizyjne, specjalnie działy kulinarne w tygodnikach oraz przez coraz bogatszą gamę książek o tej tematyce. Prawidłowe odżywianie odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu prawidłowego stanu zdrowia oraz znacząco poprawia samopoczucie i wyzwala w nas nawyk zwracania uwagi na rzeczy, które są dobre dla naszego organizmu. Książka „Jedz i pracuj” namawia czytelnika do przerzucenia się na produkty, które będę balsamem dla naszego przewodu pokarmowego. Czy autorom udało przekonać się mnie do zrezygnowania ze swoich ulubionych, nie do końca zdrowych przyzwyczajeń żywieniowych?Nie odpowiem na razie na to pytanie. Zamiast tego skupię się na tym, czego dotyczy recenzowana przeze mnie książka – przyjaznych organizmowi posiłkach oraz próbie uporządkowania swoich nawyków tak, aby pogodzić swój ograniczony czas z gotowaniem zdrowych poczęstunków. Karolina i Maciej Szaciłło próbują zaszczepić w czytelniku świadomość, iż gotując bez chemikaliów, uzyskasz same benefity z tego płynące. Między innymi poprawisz koncentrację i wydajność, a twój umysł dostanie niesamowitą dawkę szczęścia na samą myśl o zdrowym odżywianiu. Jeżeli dodamy do tego redukcję zbędnych kilogramów, publikacja staje się nader interesująca. Jednakże! Wyżej wymienione korzyści reklamowane są na łamach każdego tworu zajmującego się zdrową żywnością. Nie jest tajemnicą, że zdrowe równa się lepsze i przypominanie mi tego na każdym możliwym kroku staje się męczące i lekko odpychające. Poprawa wydajności i koncentracji w pracy nastąpi po każdym posiłku, nie tylko tym, pozbawionym konserwantów i innych chemicznych składników, więc promowanie takich korzyści zdrowej żywności do mnie nie jednak odłożyć na bok moje nastawienie i udać się do kuchni w celu odpowiedniego jej przygotowania. Rozpocząłem przede wszystkim od poszukiwań ingredientów wymienionych przez autorów książki – mąki orkiszowej, mąki sojowej lub innej (byle nie pszennej), melasy kukurydzianej, słodu jęczmiennego, miodu naturalnego, bryły soli kamiennej, soli himalajskiej, oleju lnianego, masła klarowanego, kozieradki i kurkumy. Są to tylko niektóre składniki zalecane przez małżeństwo Szaciłło. Przekopałem wszystkie półki i oprócz dawno zagubionych przedmiotów udało mi się odnaleźć tylko……. miód. Jego naturalność również pozostawiał wiele do życzenia, więc najlepiej uznać, że w kuchni nie znalazłem nic. Troszeczkę zawstydzony swoim nieprzygotowaniem, postanowiłem udać się w miasto i kupić potrzebne (ze łzami w oczach oddawałem ekspedientce swoją kartę płatniczą) i zabrałem się do gotowania czerwonego curry z fasolką szparagową na obiad oraz musu malinowego z kremem mango. Dlaczego akurat te dania? Odpowiedź jest bardzo prosta – na ich składnikach nie połamałem sobie języka i znałem praktycznie każdy ingredient (chociaż agawa błękitna jest dla mnie do tej pory tajemnicą). Sposób przygotowania nie był skomplikowany, wszystko zostało opisane w sposób prosty i zrozumiały. Same dania były smaczne i naprawdę godne uwagi moich kubków smakowych. Za bardzo fajny pomysł uważam również „bilans dietetyczki”, który znajdziemy po każdym skończonym dniu. Sama konstrukcja książki jest podzielona na dwa sezony: letni i zimowy, dzięki czemu, o dostępność składników nie będziemy musieli się martwić. Niektóre dania w książce są bardzo oryginalne, inne kuszą swoją prostotą, więc każdy znajdzie w niej coś dla czy autorom udało przekonać się mnie do zrezygnowania ze swoich ulubionych, nie do końca zdrowych przyzwyczajeń żywieniowych? Odpowiedź na to pytanie jest niezwykle trudne. Otóż zacząłem zwracać większą uwagę na składniki, które ukoją mój organizm, jednakże wciąż brak mi czasu aby takie potrawy przygotowywać. Niemniej jednak, przyznaję rację autorom książki, że „każda, nawet niewielka pozytywna zmiana żywieniowa jest ważna”. Udało im się zaszczepić we mnie chęć zdrowego odżywiania i mam nadzieję, że zostanie to ze mną na dłużej. Hejmanowski